ناکام‌های بزرگ نیم فصل اول لیگ برتر

آی اسپورت: پروژه کم کردن تعداد تیم‌های لیگ از ۱۸ تیم به ۱۶، صدای اعتراض شهرهای زیادی را درآورد. تیم‌ها و هوادارانی که اعتقاد داشتند کم شدن تعداد تیم‌ها، شانس حضورشان در لیگ برتر را کمرنگ می‌کند. با گذشت ۳ سال از این تغییرات، حالا ۱۶ تیم هم برای شرایط فعلی فوتبال ایران زیاد به نظر می‌رسد. در پایان نیم فصل اول لیگ پانزدهم، سقوط دو تیم به لیگ یک تقریبا قطعی شده و لیگ عملا با ۱۴ تیم برگزار می‌شود. ۱۴ تیمی که بعضی از آن‌ها قرار بود مدعی قهرمانی یا سهمیه آسیایی باشند، اما حالا از تنها سهمیه باقی مانده سقوط به لیگ یک فرار می‌کنند.

۱۵ + ۱

روزی که استقلال اهواز بازی پلی آف را به شهرداری تبریز باخت و به لیگ دو سقوط کرد، کسی فکرش را هم نمی‌کرد این تیم فصل بعد به جای لیگ دو، در لیگ برتر به میدان برود. استقلال اهواز با مالک جدید خیلی دیر و در فاصله کوتاهی تا شروع لیگ برتر امتیاز فولاد نوین را خرید تا به جای این تیم در سطح اول فوتبال ایران به میدان برود. آن‌ها برای حضور در لیگ برتر، نیاز به یک تیم کاملا جدید داشتند و با توجه به از دست رفتن زمان نقل و انتقالات، مجبور شدند ۲۴ بازیکنی که هیچ تیمی حاضر به خرید آن‌ها نبود را به تیم‌شان اضافه کنند. انتخاب سیاوش بختیاری‌زاده و بعد از آن علی حنطه، نشان داد آن‌ها همه جوره برای آخر شدن آماده هستند. خرید امتیاز فولاد نوین و کنار گذاشتن همه بازیکنان و مربیان این تیم که فصل پیش قهرمان لیگ یک بودند، باعث شد کسی دلش به حال استقلال اهواز و وضعیت عجیب آن نسوزد. در دوره‌های قبلی لیگ برتر، باشگاه‌هایی مثل گهر و پیام تا آستانه انصراف از لیگ برتر جلو رفتند و امسال استقلال اهواز با مشکلات جدی مالی، کاندیدای جدی انصراف از لیگ برتر است. اتفاقی که اگر عملی شود، هزینه سنگینی برای فولاد، استقلال اهواز و مدیران ورزش خوزستان که پروژه انتقال فولاد نوین به استقلال اهواز را اجرا کردند خواهد داشت.

ابومسلم تقلبی

سیستم معیوب گروه‌بندی در لیگ یک، فصل پیش این مسابقات را به دو گروه نامتوازن تقسیم کرد. گروه قوی‌تر با حضور فولاد نوین و نساجی و مس کرمان و آلومینیوم و فجر، در نهایت یک تیم را به لیگ برتر فرستاد و از گروه ضعیف‌تر با سیاه جامگان و مس رفسنجان هم یک تیم لیگ برتری شد. سیاه جامگان،‌ فاتح گروه دوم بود. هفته‌های اول، تماشاگران استقبال خوبی از این تیم داشتند اما خیلی زود دل‌شان برای ابومسلم اصلی تنگ شد و ورزشگاه‌ها را خالی کردند. در زمین هم اوضاع برای سیاه جامگان خوب جلو نمی‌رود. آن‌ها هفته‌های اول با خطیبی خوب نتیجه می‌گرفتند اما مجموعه‌ای از اتفاقات عجیب، باعث شد خطیبی از این باشگاه برود و رمضانی مدیر تیم جانشین او شود. رمضانی هم بعد از مدت کوتاهی کنار گذاشته شد و فرهاد کاظمی به این باشگاه رفت. کاظمی در ۸ بازی روی نیمکت سیاه جامگان ۵ باخت و سه مساوی داشته و بزرگترین تصمیمش، اخراج محسن فروزان بهترین بازیکن تیم بوده است! سیاه جامگان هم مثل استقلال اهواز، خیلی زود توانسته خودش را در انتهای جدول از بقیه تیم‌ها جدا کند. با این تفاوت، که آن‌ها بر خلاف استقلال اهواز بازیکنان ارزشمندی مثل کامدار، عنایتی، میثم حسینی و دلیر را در اختیار دارند اما در این بن بست عجیب گرفتار شده‌اند. سیاه جامگان، تنها برد این فصل فولاد و استقلال اهواز را به آن‌ها هدیه کرده است.

امید اسکوچیچ

اوایل فصل که برانکو و اسکوچیچ قعر جدول را دست به دست می‌کردند، به نظر می‌رسید روزهای سیاه آن‌ها خیلی زود تمام شوند. پرسپولیس برانکو، از قعر جدول جدا شد و تا پایان نیم فصل، خودش را تا رده چهارم بالا کشید اما اسکوچیچ و تیمش هنوز در انتهای جدول هستند. البته اوضاع وحشتناک سیاه جامگان و استقلال اهواز، باعث شده آن‌ها به لطف امتیازهایی که از این دو تیم گرفتند از رده شانزدهم به رده چهاردهم برسند. اسکوچیچ که اول فصل بازیکنان خوبی به جای سربازهای محرومش نخرید، در باشگاه به بن‌بست کامل رسیده اما حاضر نیست استعفا دهد و می‌خواهد قرارداد ۹۰۰ هزار دلاری‌اش را تمام و کمال از این باشگاه بگیرد. او حتی پیشنهاد فسخ قرارداد با فولاد و مذاکره با سپاهان را هم رد کرد. اگر قرار باشد اسکوچیچ و فولاد همچنان به این همکاری اجباری ادامه دهند، راه آهن تنها امید آن‌ها برای بقا در لیگ برتر است. راه آهن بعد از جدایی فرهاد کاظمی فقط یک برد مقابل استقلال اهواز داشته و یک امتیاز بیشتر از فولاد دارد.

امنیت نسبی

پدیده و ملوان، فصل را با نتایج نسبتا خوب آغاز کردند اما با گذشت چند هفته، قدم به قدم پایین‌تر رفتند و به منطقه سقوط نزدیک شدند. با این وجود، امتیازات اول فصل و باخت‌های پیاپی ۴ تیم انتهای جدول، باعث شده آن‌ها هنوز در امنیت باشند. هر دو تیم، ۴ بازی از ۶ بازی آخرشان را باخته‌اند اما با شکست تیم‌های مدعی سقوط در بازی‌های رو در رو، جایگاه‌شان در منطقه امن را حفظ کردند. اگر آن‌ها در نیم فصل دوم هم بتوانند به همین روند یعنی باختن به تیم‌های بالای جدول و بردن ۴ تیم مدعی سقوط ادامه دهند، ماندن‌شان در لیگ برتر را تضمین می‌کنند.

مدعیان جا مانده

فصل پیش، بازی جنجالی تراکتورسازی و نفت تهران در هفته آخر تعیین کننده قهرمان لیگ بود. در نهایت تساوی دو تیم،‌ باعث شد سپاهان ضلع سوم قهرمانی جام را در اصفهان بالای سر ببرد. هر سه آن‌ها، این فصل در میانه جدول هستند. با برد احتمالی نفت در بازی با استقلال اهواز، سه مدعی قهرمانی فصل پیش با امتیاز مشترک ۲۲، نیم فصل را در رده‌های هفتم، هشتم و نهم تمام می‌کنند. اختلاف ۱۰ امتیازی با صدر شانس آن‌ها را برای رسیدن به مدعیان در نیم فصل دوم را کاهش خواهد داد. البته آن‌ها هنوز امکان کسب سهمیه آسیایی را دارند. از این سه تیم، تراکتور و سپاهان تونی و فرکی را کنار گذاشتند اما نفت به منصوریان اعتماد کرد تا با او از بحران ابتدای فصل جدا شود. سپاهان و تراکتورسازی با مربی جدید هنوز نتایج پرنوسانی دارند اما نفت توانسته به روزهای خوبش برگردد و روندی صعودی پیدا کند.